در این مقاله از پت جان می‌خواهیم در مورد یک نژاد اصیل و پرطرفدار سگ صحبت کنیم، سگ سرابی. این نژاد سگ از قدیمی‌ترین نژادهاست که البته در حال حاضر نوع اصیل آن به سختی پیدا میشود.
اگر شما هم طرفدار این نژاد از سگ سرابی هستید یا تمایل دارید در مورد آن بیشتر بدانید، لطفا این مقاله را تا انتها بخوانید
سگ اولین حیوانی بود که توسط انسان اهلی شد. انسان در دورانی که شکارچی بود و هنوز دوران کشاورزی را شروع نکرده بود سگ را برای کمک به خود اهلی کرد. در واقع سگ از زیرگونه گرگ است.
که از یازده هزار سال قبل در کنار انسان زیسته است. سگ‌ها در طول این سال‌ها بر اساس خط خونی با یکدیگر تداخل ژنتیکی داشته اند. که براساس یک برآورد ما تقریبا ما ۴۰ هزارگونه مختلف سگ در جهان داریم.
سازمان جهانی سگ fci( federation cynologique international of mems) که یک سازمان بین المللی برای طبقه بندی سگ‌ها می‌باشد این حیوانات را به ده گروه تقسیم کرده است که گروه دوم از این دسته‌ها عبارتند از:
- پینچرها
- اشنورزها
- مولوسوییدها
- کتل داگ‌ها
- و مانتن داگ‌های سوییس.
اما گروه مولوسوییدها که به آن مولوسر هم گفته میشود، خود به دو دسته ماستیف و مانتن داگ‌ها تقسیم میشود.
آنچه ما به عنوان سگ سرابی می‌شناسیم، در اصل همین ماستیف‌ها هستند. در حقیقت کشورهای اروپایی و آسیایی که مناطق کوهستانی دارند را می‌توان مامن ماستیف‌ها دانست. اما در کشور ایران پرشین ماستیف‌ها را به نام سگ سرابی می‌شناسیم .
سراب را به عنوان زادگاه اصلی این نژاد می‌توان شناخت. سراب در استان آذربایجان شرقی واقع شده و منطقه ای کوهستانی و سردسیر است که نژاد سگ سرابی به دلیل آناتومی خاص خود زیست خوبی در آن منطقه دارد. به غیر از سراب روستای آب فروشان روستای هیریز و روستای اورغان خواستگاه این سگ‌ها بوده‌اند.
اما بیایید بررسی کنیم این نژاد از سگ چه آناتومی دارد؟
آنچه خواهید خواند
آناتومی سگ سرابی
شجاعت سگ سرابی یک از خصوصیات این نژاد است و در مبارزه با حیوانات دیگر ترسی نداشته و به راحتی با حیواناتی چون گرگ، خرس و گراز مبارزه می‌کند. البته باید این نکته را ذکر کرد که این نژاد در مبارزات کمترین آسیب را می‌بیند و این به خاطر پوست این نوع حیوان می‌باشد.
پوست ضخیم سگ سرابی باعث میشود تا حیوانات دیگر نتوانند او را گاز بگیرند و در صورت گازگرفتگی خون زیاد از دست ندهد. روی پوست سگ سرابی دو لایه مو وجود دارد یک لایه موهای بلند رویی که مانع از خیس شدن پوست سگ در هوای بارانی است و یک لایه زیرین که لایه‌ای عایق است که این سگ را در هوای سرد زمستان یا گرم تابستان نفوذ ناپدیر می‌نماید.
در ادامه باید اشاره کرد که سگ‌های سرابی به دو نوع پرمو وکم مو دیده می‌شوند:
- نوع پرمو پاهای پرموتری دارد که راه رفتن آنها بر روی برف را آسان‌تر می‌کند
- و در نوع کم مو پنجه‌های بزرگ تری دارند که راه رفتن در حالت عادی را برای آنها آسان‌تر می‌کند.
هرچند پوست این سگ به رنگ‌های مختلفی دیده میشود اما رنگ غالب این نژاد زرد است، اما به رنگ‌های قرمز، زرد، کرم، سیاه، قهوه‌ای و حنایی نیز دیده میشود. اصطلاحا سگ زرد رنگ را بزی و سگ قرمز را ساری می‌نامند.
گفته میشود سگ سرابی اصیل طلایی رنگ است. باید به این نکته نیز توجه نمود که سگ سرابی سیاه بین علاقه‌مندان به این نوع سگ طرفدار بیشتری دارد.
فرم سر این سگ به صورت مخروطی شکل است که باعث میشود پوزه صاف او به حالت مکعبی شکل به نظر برسد.
سگ سرابی، پوزه سیاه رنگ و کوچک‌تر از سگ‌های هم گروه خود دارد، آرواره‌های این حیوان بسیار قوی و لب‌های بالایی این سگ بزرگ‌تر از لب‌های پایینی است. این مساله باعث میشود دندان‌های این سگ نمایان نشود.
چشمان کوچک این سگ بادامی شکل بوده و اصولا سیاه و قهوه‌ای است.
کلفتی گردن این سگ به اندازه سر اوست. بدن عضلانی و قوی سگ سرابی، باعث شد او برای کارهای زیادی مناسب باشد. مهمترین و شاید قدیمی‌ترین وظیفه سگ سرابی نگهبانی و چوپانی حیوان بوده است. اما در طول زمان و با توجه به تغییر سبک زندگی انسان‌ها، از این سگ استفاده‌های دیگری نیز شد. مثل نگهداری از کودکان و یا سالمندان که البته بستگی زیادی به تربیت او هم دارد.
سگ سرابی با توجه به بزرگ بودن جثه از قامت بلندی برخوردار است، قد این ماستیف ایرانی در جنس نر ۷۵ تا ۹۰ و در جنس ماده ۷۰ تا ۸۵ سانتیمتر می باشد. وزن این نژاد نیز در جنس نر و ماده متفاوت است، در جنس نر وزن سگ بین ۶۵ تا ۹۰ و در جنس ماده بین ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرم است.
سگ‌های سرابی که قد بلندتر و وزن بیشتری داشته باشند هواخواه بیشتری هم دارند. باید به این نکته اشاره داشت که سگ‌های سرابی با وزن بالی ۱۰۰ کیلو هم دیده شده‌اند.
رفتار سگ سرابی
در زمان قدیم گله‌های گوسفند در مناطق کوهستانی معمولا بدون چوپان و توسط سگ‌ها رها می‌شد تا در زمان غروب سگ‌ها گوسفندان را با خود به آغل برگردانند. برای این کار، کشاورزان به دنبال سگ‌هایی شجاع و نترس بودند که بتوانند با حیوانات وحشی مبارزه کنند و انتخاب چوپانان سگ‌هایی با خصوصیت جنگجویی بود.
از همین رو سگ سرابی در تمام ایران به عنوان سگ چوپان شناخته شد. اما جدای از جسارت و جنگندگی بالا، این حیوان نسبت به کسانی که با آنها زندگی می‌کند مهربان، وفادار، مطیع، فرمانبر و همیشه در فکر جلب توجه صاحب خود است.
آوازه سگ سرابی از دوران باستان در کشور ایران شنیده شده است. برای نمونه می‌توان به مجسمه معروف به جامانده از دوران باستان اشاره کرد که شبیه سگ سرابی است.
درباره این نژاد بیشتر بدانیم
سگ سرابی برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست و باید محیطی داشته باشد که بتواند انرژی خود را تخلیه کند. یک سگ از این نژاد روزانه نیارمند دو یا سه ساعت پیاده‌روی و جست و خیز است.
ریزش مو در سگ سرابی بسیار کم است، اگر قرار به شانه‌کشی موهای این سگ باشد باید این کار در زمان تولگی انجام شود تا به این کار عادت کند.
سگ‌های سرابی کمتر پارس می کنند و تنها اگر خطر را حس کنند شروع به پارس کردن می نمایند
سگ سرابی نژادی مقاوم در مقابل بیماری‌ها بوده اما به علت وزن بالا یکی از بیماری‌های شایع در این نژاد، بیماری‌های مفصلی و روماتیسمی است.
عمر مفید سگ سرابی بین ۱۲ تا ۱۷ سال تخمین زده شده، اما عمر هر سگ به فاکتورهای دیگر هم بستگی دارد.
تغذیه بد یکی از عوامل کاهش عمر این نژاد است. با اینکه این نژاد اصلا پرخور نیست و با شیر و کمی گوشت می‌تواند روزش را بگذارند، اما تغذیه نامتعادل و فقر کلسیم و منیزیوم باعث کمبود رشد و کاهش سن سگ خواهد شد.
با وجود اینکه دیده شده نژاد سرابی، حتی دمای ۱۳- را هم به خوبی تحمل می‌کند اما باید توجه داشت، یکی از عوامل موثر بر سن سگ سرابی شرایط محیطی زندگی اوست. توجه کنید در گرما و سرمای شدید عمر این سگ کوتاه‌تر خواهد بود.
در کشورهای همسایه نیز نژادهایی با مشخصات سگ سرابی دیده میشود که شبیه‌ترین آنها، سگ کنگال است. سگ کنگال، زاده کشور ترکیه است که نزدیکی جغرافیایی به نژاد سرابی باعث این شباهت شده.
در طی سال‌های گذشته برای داشتن سگ‌های قوی‌تر متاسفانه سگ‌های زیادی را به لقاح هم درآوردند که در مجموع میکس این نوع سگ‌ها باعث شده است نژاد اصیل سگ سرابی به راحتی پیدا نشود.
